Przednawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzut i przekrój cerkwi św. Jana Chrzciciela w Arbore, przednawie stanowi pomieszczenie po lewej

Przednawie (pronaos) – w architekturze bizantyńskiej wyodrębnione pomieszczenie w cerkwi poprzedzające nawę, a poprzedzone niekiedy przedsionkiem; wykształcone z narteksu[1]. Oddzielone od nawy ścianą z pojedynczym przejściem[2]. Służące jako babiniec[3].

Wnętrze przednawia
Cerkiew św. Mikołaja w monastyrze Probota, ściana wschodnia przednawia z portalem
Cerkiew Zwiastowania w monastyrze Moldovița, ściana wschodnia przednawia (ponad portalem, z częścią sklepienia w stylu mołdawskim)
Cerkiew w Jupânești, ściana wschodnia przednawia oddzielająca je od nawy


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ryszard Brykowski, Tadeusz Chrzanowski, Marian Kornecki: Sztuka Rumunii. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich – Wydawnictwo, 1979, s. 20. ISBN 83-04-00121-7.
  2. Ewa Kocój: Świątynie, postacie, ikony. Malowane cerkwie i monastyry Bukowiny Południowej w wyobrażeniach rumuńskich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2006, s. 40. ISBN 83-233-2121-3.
  3. Władysław Podlacha: Malowidła ścienne w cerkwiach Bukowiny. Lwów: Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej, 1912, s. 17–18.